Hoog boven het azuurblauwe water van de Italiaanse Riviera torent het middeleeuwse dorpje Ceriana. Een magisch universum van kronkelende steegjes en trappen, waar de eeuwenoude huizen uit de rotsen lijken te groeien. Maar niet alleen de architectuur van dit 1000-jaar oude dorp is als bij mirakel intact gebleven. Ook het sociale weefsel heeft zijn eeuwenoude structuur bewaard. Het is gebouwd op een muzikale traditie die nauwelijks zijn gelijke kent.
Vier lekenbroederschappen beheersen het dorpsleven: de fraterniteit van Santa Maria (in groene pijen), van Santa Catherina, (in het rood), van O.L.V. - Visitatie, en van de Misericordia (in het zwart). Ze zijn ontstaan in het midden van de 15de eeuw, alleen de laatste is van recentere origine. Ze hebben niet alleen hun eigen kapel, hun eigen feestdagen en hun eigen voetbalteam, maar ook hun eigen polyfone driestemmige bezetting van de boetepsalm Miserere mei domine en het Stabat mater. Dat is het werk van anonieme componisten, doorheen de eeuwen mondeling overgeleverd van vader op zoon.
Op Goede Vrijdag stappen de vier broederschappen al zingend in processie door de smalle straatjes. Wie het eens heeft meegemaakt, vergeet het nooit meer: een klanktapijt van stemmen, zonder partituur of maatstreep of dirigent, ontstaan uit de gezamenlijke passie voor hun unieke overlevering.
En nòg ouder dan de muziek van de broederschappen zijn de traditionele polyfone volksgezangen met verhalen over liefde, verlangen, verraad en dood. Die worden gezongen in het dialect van Ceriana, familie van het Corsicaans, het Sardijns, en het Monegaskisch. Vele teksten kunnen worden teruggevoerd tot echte gebeurtenissen. Zo verwijst de dubbele gifmoord in “La Donna Lombarda” naar het turbulente leven van Rosamunda van Lombardije in de 6de eeuw. In de liederen zingen 2 solisten harmonisch boven een basso continuo van stemmen, een vorm van polyfonie die ook voorkomt in Georgië, en waarin diepe emoties worden uitgedrukt.
De Compagnia Sacco is opgericht in 1926 om deze unieke a capella traditie te bewaren voor het nageslacht. De Amerikaanse muziekonderzoeker Alan Lomax was de eerste die hun muziek liet horen aan een wereldwijd publiek, en nu zetten de huidige leden het werk van hun voorvaders met passie voort.
In Antwerpen (26/9/2014) en in Genk (27/9/2014) kan u ze horen in zowel religieuze als wereldlijke muziek, en het is een feest voor het oor. De uitvoeringsruimtes zijn gekozen voor hun uitstekende akoestiek.